Pencak Silat

Pencak Silat is de verzamelnaam voor traditionele Indonesische krijgskunsten. Per streek zijn traditioneel verschillende stijlen ontwikkeld, die vaak lokale dieren imiteren. De PencakSilat is in Indonesië sterk vermengd met mentaal spirituele elementen, waarbij fysieke en geestelijke ontwikkeling hand in hand gaan. In Europa is de fysieke kant het meest bekend.

Hoewel reeds de Nederlandse kolonialen in het toenmalig Nederlands-Indië ermee kennismaakten, geldt als moment van eerste kennismaking van het Westen en het begin van de internationale doorbraak het artikel dat in juni 1965 verscheen in het Amerikaanse blad Black belt, met op de cover een foto van een demonstratie door Rudy Ter Linden en Paul de Thouars, twee grootheden die daarbij een belangrijke rol zouden spelen.

Binnen Europa zijn er slechts enkele scholen die zich richten op de traditionele en meer authentieke vorm van silat. Hier trachten de leraren de stijl onaangetast te houden van invloeden uit andere vecht- en verdedigingskunsten om de stijl zo authentiek mogelijk te houden. Deze scholen staan vaak in direct contact met de moederschool in Indonesië.

De meer moderne stijlen van PencakSilat richten zich voornamelijk op het fysieke element van de silat (zelfverdedigingstechnieken, kunstvorm in de vorm van demonstraties en het sport element). Invloeden uit andere vechtkunsten zijn daar niet uitgesloten. Zo is het gebruik van wapens uit voornamelijk Chinese vechtkunsten veelvoorkomend.